A. Güler yüzlü, mütebessim, güleç.

A. 1. Müjde veren, müjdeci. 2. Hristiyan Araplarda İncil yazan ya da misyonerlik yapan kimse. 3. Güler yüzlü kişi.

A. 1 Bildirme, açıklama, söyleme. 2. Belagat ilimlerinden. 3. Apaçık belli bolan.

A. Ak, ağ. 2. mec. Temiz, aydınlık, nurlu. 3. Yazının temize çkilmiş son nüshası. 4. argo Eroin. 5. Beyaz ırka mensup olan.

1. Çok nazik, efendi, bey. 2. Hüzünlü.

Baş adet, adetleri yerine getiren.

A. Allah'ın evi. Kâbe.

Bey kelimesinin Farsça zade kelimesiyle birleşmesinden oluşur. 1. Bey oğlu, soylu kimsenin oğlu. 2. Soylu, asilzâde. 3. mec. Özenle, nazlı yetiştirilmiş kimse.

A. Süt ve su gibi boğazı ıslatan şeyler.

1. Siyaset ve idare alanında hakîm olan. 2. Derin bilgi sahibi olan kimse.