Yiğit hükümdar.

Yiğit ve kahraman şehzade anlamında bir leşik isim. Alp: Yiğit; Tekin: Şehzade.

1. Güneşin doğduğu vakit. 2. Hakanlara verilen unvanlardan, padişah, sultan.

1. Batı Sibirya ile Moğolistan'ı ayıran dağlık bölge. 2. Altay dağlarında yaşayan Türklerin genel adı.

A. 1. Fail, yapan eden. 2. İslam devletinde vergi tahsilatı yapan vali veya  memur.

A. 1. Memur eden. 2. İmar edilmiş. 3. Emreden, emri altında görevli bulunan.

Ant ve ay kelimelerinden oluşmuş isimdir. Ay'ın andı ya da ayın şahitliğinde yapılan yemin gibi anlamlar verilmektedir.

1. Kalın yün, at kılı. 2. Türkiye'nin doğusundan doğup Hazar Denizine dökülen ırmak.

1. Sonra gelen. 2. İşaret için dikilen çubuk, değnek. 3. Çıkrıkçı kalemi.

A. Çok bilinen, maruf. 2. Anlayış ve bilgi sahibi, arif.